De Tuinboon

Na 9 maanden wachten was daar dan eindelijk de Tuinboon. Het was een bijzonder fraai exemplaar. Maar liefst drie generaties bejubelden haar dopneusje, pruillipje en ronde wangetjes.

‘Doen jullie toch alsjeblieft eens normáál’, steunde Grote Broer toen zijn kant van de familie de kraamkamer binnen kwam rollen, alsof hij al aanvoelde dat elke toekomstige mentale afwijking waarschijnlijk aan zijn genen te wijten valt.

‘Geen idee waar je het over hebt’, antwoordden Kleine Broer en ik hautain, terwijl we goud, mirre en wierook aan het voeteneind van onze Snoezige Schoonzus legden. ‘Ik heb al een levenslang abonnement voor Vogue op haar naam gezet’, vertelde ik, ‘en een moodboard voor haar garderobe gemaakt. Het najaar komt er weer aan en bij Baby Dior is het alleen maar pastel wat de klok slaat.’ ‘Mag ik hier roken?’, vroeg Kleine Broer. De diverse opa’s en oma’s maakten druk ondersteboven foto’s met hun speciaal voor de gelegenheid aangeschafte smartphones, die ze vervolgens per ongeluk naar hun belastingadviseur verstuurden.

In de weken die er op volgden verkeerde de hele familie op een roze wolk. Mijn Snoezige Schoonzusje werd er alleen maar relaxter op. ‘Mag ik…?’, riep ik, terwijl ik met mijn jas nog aan in de wieg begon te graaien. ‘Ik vind het prima hoor’, antwoordde ze en installeerde zich met een Linda op de bank. Ze bleef rustig lezen terwijl Kleine Broer en ik op de achtergrond een verwoede strijd voerden wie de Tuinboon uit de wieg mocht halen, verschonen en rondrijden in de kinderwagen.

Grote Broer moest er nog even aan wennen zijn enige kind over te leveren aan de impulsen van zijn onvoorspelbare broer en zuster. ‘Je gedraagt je verdorie nog bezitteriger dan vroeger met je Gameboy’, foeterde Kleine Broer. ‘Dat was omdat jij die een keer hebt proberen te ontleden met een blikopener’, bracht ik hem in herinnering. ‘Jij hebt je Barbie kaalgeknipt’, riposteerde Kleine Broer. ‘Ze had de jukbeenderen niet voor lang haar!’.

Grote Broer keek naar zijn dochter, zoals ze in de wieg lag te slapen met haar perfecte mollige ledematen en perfecte goudblonde vlashaartjes. Kleine Broer en ik moeten een paar jaar wachten voor we haar weer mogen zien.